Klarinetea

Klarinetea zurezko haize-instrumentuko familiakoa da, txirula edo flauta, oboe eta fagotarekin batera. Mihi bakuneko aerofonoa da. Mihia seska espezieko kanaberaz egina dago. Musika-tresnaren gorputza zurezkoa, ebonitazkoa edo ABSkoa izan daiteke. XIX. mendean egin zitzaizkion hobekuntzekin (giltza-sistema hobetua) instrumentuen artean leku pribilegiatua hartu zuen. Tinbrearen edertasunak aukera ematen dio obrako pasarteak bakarlari gisa interpretatzeko. Instrumentu arina da oso, sonoritate handikoa, bereziki trinoetarako eta kromatismoetarako.

Klarinetearen atalak.

• Ahokadura: horren barruan doa mihia; jotzaileak horretan jartzen du ahoa ahokadura egiteko.
• Barriletea: instrumentuaren ahokadura eta goiko atala lotzen dituen elementua da.
• Goiko atala: jotzerakoan ezker eskua kokatuko den lekua; mekanismoaren zati bat dago bertan.
• Beheko atala: jotzerakoan eskuin eskua kokatuko den lekua; mekanismoaren zati bat dago bertan.
• Kanpaia: instrumentuaren beheko muturra da, eta funtzio akustikoa betetzen du; jotzerakoan soinua hortik aterako da.